Er wordt vaak aan mij gevraagd, waarom ik het vak van uitvaartbegeleider hebt gekozen. Daar vertel ik graag over. Mijn interesse voor dit vak is lang geleden ontstaan, in Zeeland. Vrienden van mij hebben daar een uitvaartonderneming en ik was altijd geïnteresseerd in hun verhalen. Nadat ik een keer mee mocht om een overledene op te halen wist ik het zeker: Dit werk wilde ik ooit ook gaan doen.
Mijn kinderen werden groter en er kwam tijd en ruimte om de opleiding voor uitvaartbegeleider te volgen.
Vanaf de eerste dag voelde ik mij als een vis in het water en nu ben ik al weer meer dan twintig jaar uitvaartbegeleider.
Sinds 2014 jaar heb ik mijn eigen uitvaartonderneming, zo kan ik op mijn eigen persoonlijke manier mijn vak uitoefenen.
Omdat ik alleen werk, zien de nabestaande steeds dezelfde persoon, dat is belangrijk omdat je in een korte tijd en in een kwetsbare periode een band met de nabestaande moet opbouwen.
Het is belangrijk om goed te luisteren, om precies te weten wat de wensen zijn, maar ook om nabestaanden te vertellen over alle mogelijkheden die er zijn. Een uitvaart op locatie bijvoorbeeld, op een plek die veel heeft betekend of die past bij de overledene.
Het overlijden van een dierbare is een ingrijpende gebeurtenis. In een korte tijd moeten er veel belangrijke beslissingen genomen worden. Er moet rekening worden gehouden wensen en verwachtingen. Ik ervaar het als een dankbare taak om nabestaanden naar beste eer en geweten te adviseren, te begeleiden en te ondersteunen op zowel emotioneel, praktisch als financieel vlak. Want een mooie uitvaart regel je samen.